45 Kişilik Dev Kadro

30.04.2015 00:00:01

Efenim, farkına vardığımız ve farkında olmadığımız bize ait olan bir sürü özelliğimiz var. Bunların bir kısmı bilinç düzeyinde bir kısmı ise karanlık kapılar ardında olan bilinçaltında. Neler var diye düşündük ve onlar da sağ olsunlar kırmadılar bizi ve konuğumuz oldular bu hafta.

…

Ben var önce. İd’inEgo’nunSüperego’nun bulunduğu. İsteklerin anında giderilmesini söyleyen id’e karşı anne, babanın toplumun koyduğu kuralları hatırlatan süperego ortaya çıkıyor. Dürtüsel olan id’e takıntı durumuna getiren süperego’nun rekabetini biri durdurmalı. Her defasında çatışma yaşayan bu iki inatçı keçi arasında hakemlik yapmak zorunda kalan ve tatile bile çıkamayan ego var bir de. Mantıklı olmak ego’nun felsefesi. Ancak her defasında bana ihtiyaç duyulmasa da bir nefes alsam diyor bir konuşmasında. Ben’in farkında olduğu bir dünya var: bilinç. Bu dünyada hayat gündüz gibi. Görülüyor, duyuluyor, en önemlisi de biliniyor. Bir de gece var; bilinçaltı olarak bilemediğimiz. Saklı düşlerin, korkuların, travmaların, sırların, bastırılmış düşüncelerin, rüyaların gezindiği bir dünya. Biraz korkutucu olduğundan sanırım pek bilmek, gitmek, muhatap olmak istemiyoruz.

…

Ben’e kendimi ekliyorum yaş ilerledikçe. Dünya güvenilir bir yerdir düşüncesini seçiyorum ve güvenli bir şekilde anneme bağlanıyorum önce. Güvenli bağlanma huzuru getiriyor, huzur da hayattaki iç dengemi sağlıyor. Şemalarım şimdilik olumlu. Olumsuzlar da oluyor tabi arada. Bu nedenle bazen annemin bağımlılık derecesinde yanından ayrılamıyorum. Çocuk oluyorum. Ergen, Yetişkin ve Yaşlı olsam bile Çocuk Benlik Durumum hiç bırakmıyor peşimi. Tabi bir toplantı da yetişkin benlik durumun giriyor devreye. Çocuklarım ziyarete gelince de eksik etmiyorum yanımdan Ebeveyn Benlik durumumu ve diyorum ki; aman varınca haber edin uyuyamam sonra. Tüm bunları iletişimle yapıyorum. İletişim demişken sadece konuşmuyorum elbette bazen oyunlarda anlatıyorum derdimi, anlıyorum da çocuklarımın aslından ne hissettiğini. Empati kurabiliyorum.

…

Ben, Kendime Kişilik Özelliklerim ekleniyor. Ölüm iç güdüme karşı varolan yaşam içgüdüsü kendimi diğerlerine karşı daha aşağıda hissettiren Aşağılık Kompleksime karşı Üstünlük çabamı çıkarıyor ortaya. Depresif ruh halim çıkıyor bu ikisi arasında. Enerjimi korumak için içe dönük yaşamaya tercih ediyorum. Suçluluk duygularım atıyor bu sefer. Keşke yapsaydım diyorum. Karamsarlık tüm gündüzümü kaplıyor. Korku, kaygı duyguları etrafımda geziniyor. İnsanlara görünce gülümseyen maskemi takıyorum. Eve geldiğimde çıkardığım maskenin ardından kafamdaki ağırlık azalıyor. Maskeler insanı gerçekten çok yoruyor. Eksik bakış açısı önyargılarımı arttırıyor. Roller hep yapmacık geliyor. İşte bunun adı yalnızlık diyorum. İnsanlar ne güzel eğleniyorlar, onları kıskanıyorum. Neye ki bu uzun sürmüyor. Sonra Yaşam içgüdüm filizleniyor iyimserliğin içinden. Öfkem yerini sorumluluklarıma bırakıyor. Özgüvenim artıyor iyimserliğimle beraber. Önyargılarım azalıyor. Dışa dönük bir kişilik sergiliyorum etrafa karşı. Kullanmadığım maskeleri kenara bırakıyorum ve keyfini çıkarıyorum yaşamın, kendimin. İyi ki böyleyim diyorum. Bazıları ise buna narsisizm diyor. Desinler…

…

İşte biz Ben, Kendim ve Kişisel Özelliklerim olarak 45 kişi 6 Mayıs 2015 Çarşamba günü Saat 13:00’de Abant İzzet Baysal Üniversitesi 2. Psikoloji Günlerine misafir olduk. Bir hafta Mavi Salonda olacağız. Hem de Fotoğrafın Psikolojisi Semineriyle brlikte…

Dipnot: Biz aslında her daim her birinizin içindeyiz ya neyse…