Yolculuğun ABC’si

21.02.2013 00:00:04

 

Efenim, lise dönemine tekabül eden Ergenlik Çağında yani soyut düşünme kabiliyetine ulaştığımız anda felsefe ile tanışırız. Bu tanışma ‘’felsefe nedir?’’ sorusuyla başlar ve ‘’felsefe, yolda olmaktır ’’ cevabı ile başlayıp üç nokta ile devam eder. Felsefe okuyanlar iyi bilirler; felsefede sorular olduğu müddetçe sonsuz cevaplar mevcuttur.

Yolculuk misali…

….

Yolculuğa çıktığımızda televizyon veya film izlemiyor, müzik dinlemiyorsak, kitap okumuyorsak veya yanımızdaki muhabbeti seven biri değilse sonu gelmeyen bir düşünme sürecine gireriz. Sanki muavin ‘’su alır mısınız?’’ diye sormamıştır da ‘’hayatını nasıl değerlendiriyorsun?’’ diye sorup cevabını beklemeden bir diğer yolcuya geçmiştir. İşte o andan sonra geçmiş ve gelecek zamanlar, şimdiki zamanla birleşir ve simülasyonlar oluşturur göz kapaklarımızda...

…

Birinci perde ilk göz açıp kapamamızla başlar. Dış dünya beynimizdeki son dakika olaylarına dönüşür birden… Mesela gördüğümüz bir ağaç evimizdeki çiçeklere götürür bizi, ne zaman, kim tarafından alındığına, nasıl verildiğine ve ne kadar mutlu olduğumuzu hatırlatır. Elektrik direği evdeki üçlü prizinin nasıl yandığını anımsatır. Yaşlı adam hayata tutunmak için amaçlarımızı getirir bir bir gözümüzün önüne…

….

Karanlık olmaya başlayan hava bizi ikinci perdeye sürükler… Uyarıcılar azaldıkça dış dünyadan iç dünyaya yöneliriz. Neden o olaya öyle davrandığımızın cevaplarını aramaya koyuluruz ya da neden şöyle yapmadığımızın hesabını veririz kendimize. Gerçek dünyadaki olayları nasıl algıladığımıza göre yorumlar yaparız. Sorular olduğu sürece cevaplar hep daha fazla olur. Şaşırırız. Anımız anımızı tutmaz çünkü. Olayı ilk hatırladığımızda öfkelenen biz karşımızdakini cezalandırırken, iki dakika sonra merhametli yanımızla sırtını sıvazlar buluruz hayalimizde. Sonra tanımlamaya çalışırız kendimizi, karanlıklar içinde ışık bulmaya çalışır gibi. Sanki ışık bulduğumuzda biri bize yol gösterecektir!

…

O sırada ışıklar yanar, muavin varmak istediğimiz yere geldiğimizi söyler. Yol biter, bitmeyen düşüncelere rağmen… Otobüsten indiğimizde sağ omzumuzdaki geçmiş ile sol omzumuzdaki gelecek bir anda yok olur ve şimdiyle baş başa kalırız.

 

Dipnot: Sadece düşünmek için yolculuğa çıkma kararı alırsanız, varacağınız yere geldiğinizde ‘’ee şimdi ne olacak?’’ sorusuna verebileceğiniz eğlenceli cevaplarınız olması dileklerimle…

 

 

İlk yorum yapan siz olun!

İsim

Email

Yorum

 1250 karakter yazabilirsiniz

• BİLİNÇALTIMIZIN TRAFİK HALİ - 04.02.2016
• Çocuğumuzla İlişkimiz Anne babamızla ilişkimizin Fragmanıdır - 28.01.2016
• Kaygılarımı Sosyalleştiriyorum - 14.01.2016
• Manik Depresif Manik Depresif Manik Depresif… - 31.12.2015
• Bataklığa Saplanan Düşünceler - 17.12.2015
• Kaygılı Kuyu - 10.12.2015
• Depresif Kavanoz - 26.11.2015
• Dikkatsiz HiperaktiviteninDürtüselliği - 19.11.2015
• İçimizdeki Besleyici Anne Baba’ya Ulaşmak - 12.11.2015
• İçimizdeki Eleştirel Anne Babanın Sözleri - 29.10.2015