DEMOKRASİ

28.05.2014 00:00:01

Demokrasi, bir yönetim şeklidir. Ama öyle bir yönetim şekli ki:

Bütün vatandaşların, devlet işleyişinde eşit hakka sahip olduğu, çoğunluk, azınlık, fakir veya zengin olup olmadığına bakmadan işleyen, herkese değer veren ve herkese eşit mesafede duran bir yönetim şekli…

Bir demokrasinin tam olarak işleyebilmesi için, halkın tüm kesimlerinin özgür iradeleri ve söylemleri ile yönetim ve denetim süreçlerine doğrudan katılabilmesi gerekir.

Ana yurdu olan Eski Yunan'da bile Aristo ve Eflatun gibi filozoflar tarafından eleştirilmiş, hatta "ayak takımının yönetimi" gibi aşağılayıcı kavramlarla nitelendirilmiştir

Ne yazık ki demokrasi ile yönetilen bir ülke olduğumuzu iddia ederken, yukarıda değindiğim aşağılayıcı söylemleri fazlasıyla yaşadık.

Geçmişte çobanın oyu ile benim oyum bir mi denilirken, günümüzde ben yüzde 51 ile geldim denilerek diğerlerini yok saymak suretiyle bir ötekileştirme, bir ayrımcılık yaratılmaya çalışılıyor.

Böyle olunca da vatandaşlar için var olması gereken devlet sistemi de, demokrasi sonucu iktidara gelen hükümetler sayesinde sadece kendisi gibi düşünen, kendisini destekleyenlere hizmet eder hale geliyor…

Eğer hükümetler, “ben gücümü halktan aldım deyip” kendisi gibi düşünmeyen ve kendisini tasvip etmeyen diğer vatandaşların iradesine ve ifadesine engel olmak isterse, o zaman demokrasiden söz etmek mümkün değildir.

Ne üzücü bir durum ki, Nuri Bilge Ceylan’ın dediği gibi “Tutkuyla sevdiğim, yalnız ve güzel bu ülkem”;

91 senedir demokrasiyi hazmetmesi gerekirken, gözünü hırs ve intikam ateşi bürümüşler sayesinde demokrasiden süratle uzaklaşmaya başlıyor…

Daha önce birçok kez karşılaştığım aşağıda ki anekdotu bu hafta sonu ulusal bir gazete de görünce sizinle paylaşmak istedim.

Anekdot İranlı bir profesör olan Daryush Shayegan'ın Yaralı Bilinç adlı kitabından alınmış.

Yıllarca ülkesinden uzak kalmış genç bir adam, İran'a geri döndüğünde Tahran havaalanından çıkınca evine gitmek için bir taksiye biner. Yarı yolda şoföre ilk tütüncüde durmasını söyler.

"Tütüncüde ne yapacaksınız beyim?" diye sorar şoför.

"Ne mi yapacağım? Sigara alacağım."

"Sigara mı? Sigarayı camide satıyorlar."

"Camide mi? Yahu camii Allah'ın evidir, oraya ibadet etmeye gidilmez mi?"

"Yanlış beyim! İbadet etmek için üniversiteye gidilir."

"Peki, o zaman öğrenim nerede yapılıyor?"

"Öğrenim hapiste yapılıyor, beyim!"

"Hapis hırsızların yeri değil mi?"

"Yine yanlış beyim! Hırsızlar yönetime geçiyor."