BENCİLLİK

29.06.2016 00:00:02

Gün geçtikçe iyice kendimizi düşünür hale geldik…

Yani bencilleştik…

Çevremizde olup bitenlere hep bir yabancı gözüyle bakıyor, başımıza gelmedikçe sesimizi çıkartmıyoruz. Kendimizi güneşin yerine koyup, bize önem verenleri güneşe bağımlı gezegenler gibi düşünüyoruz.

Bir tarafımıza diken battığında mart kedisi gibi bağırırken, yanı başımızdaki insanın başına geldiğinde “ne yapalım dikkat etseydi” demekten kendimizi alamıyoruz.

Bencillik kısaca sadece kendisini düşünme, kendi menfaatlerini gözetmektir. Bencil insan kendisini, kendisinin olan her şeyi değerli, kendisinin dışındakileri ise değersiz görür. Dünyadaki en kötü şey onun başına gelendir. Diğerleri ise hata yapmışlardır.

Ne yazık ki bencillik özelliği yüksek olan insanlara bunu kabul ettirebilmek de bayağı zordur. Çünkü onlar narsist (kendini beğenmiş) bir kişilik yapısına sahiptir.

Aslında bencillik insanın doğası gereğidir. Her insanın bencil bir tarafı vardır. Ama bununla baş etmeye çalışmak insanlar arasında iyi bir ilişkinin kaçınılmaz gereğidir.

OKUNMAYA DEĞER BİR HİKÂYE

Bir yolcu gemisi yolculuk esnasında kopan bir fırtınada batar ve içindekilerden sadece iki adam küçük ve ıssız bir adaya yüzmeyi başarırlar.

Ne yapacaklarını bilemeyen bu iki kazazede Allah’a yalvarmaktan başka çarelerinin olmadığına karar verirler. Fakat kimin duasının daha güçlü olduğunu anlamak için adayı ikiye bölmeye karar verirler ve adada karşılıklı olarak yaşamaya başlarlar.

İlk diledikleri şey yiyecektir. Ertesi sabah, birinci adam kendi tarafında dalları meyve dolu bir ağaç bulur ve ağacın meyvelerinden yer. Diğer adamın alanı ise hala çoraktır!

Bir hafta sonra, birinci adam yalnız olduğu için kendisine bir eş diler. Ertesi gün bir kadın yüzerek birinci adamın tarafına gelir. Diğer tarafta yine hiçbir şey yoktur!

Hemen sonra birinci adam bir ev, giysiler ve daha fazla yiyecek diler. Sihirli bir değnek değmişçesine tüm istedikleri kendisine verilir. Fakat ikinci adam hala hiçbir şeye sahip olamamıştır!

En sonunda birinci adam bir gemi diler böylece karısıyla birlikte adayı terk edebilecektir. Sabahleyin kendi tarafına demirlenmiş bir gemi bulur. Birinci adam karısıyla birlikte gemiye biner ve ikinci adamı adada bırakmaya karar verir. Onun hiç bir dileği gerçekleşmediği için Allah’ın nimetlerine layık biri olmadığını düşünür.

Gemi kalkmak üzereyken birinci adam cennetten yankılanan bir ses duyar, “Neden arkadaşını adada bırakıyorsun?”

“Bana gönderilen nimetler sadece bana aittir çünkü onlar için ben dua ettim,” diye cevap verir birinci adam. “Onun duaları kabul edilmedi o yüzden o hiçbir şeyi hak etmiyor.”

“Yanılıyorsun!” diye azarlar ses birinci adamı. “Onun sadece tek bir dileği vardı ve kabul ettim. Eğer etmeseydim sen gönderdiğim nimetlerin hiç birine sahip olamazdın.”

“Allah’ım ne olur söyle bana” dedi birinci adam, “Ne diledi de ona minnettar olmam gerekiyor?”

“Senin tüm dileklerinin gerçek olmasını diledi.”

Hepimizin bilmesi gerekir ki; bize gönderilen nimetler sadece bizim dualarımızın sonucunda değil, bizim için dua edenler sayesinde de gerçekleşir.

Şu mübarek Ramazan ayı süresince, kendimiz için istediklerimizi başkaları içinde istemeyi unutmayalım.

Hayırlı ramazanlar…