KADINA ŞİDDET

03.04.2013 00:58:25

Yine kadına şiddet…

Gün geçmiyor ki televizyonlarda, gazetelerde kadınlara şiddet içerikli haberlere rastlanmasın.

Bizim kültürümüzde kadının yeri büyüktür.

Bizler tarih boyunca kadına hep değer vermiş ve onu yüceltmişizdir.

Çoğumuz hatırlarız, eskiden beri espriyle de olsa evin erkeği “İçişleri Bakanına (!)” danışmadan adım atamazdı.

Hatta derler ki;

“Ne gerek var düğüne, evde hanım gülüyorsa! Gir oyna, çık oyna…

Ne gerek var cenazeye, evde hanım somurtuyorsa! Gir ağla, çık ağla…”

Kadın da erkek de insandır ve toplumu oluşturan iki bireyden biridir. İkisi de Allah’ın yarattığı en değerli varlıktır. Birbirlerinin rakibi değil, tamamlayıcısıdır.

Eski Türk toplumlarında aile en önemli sosyal birlik olduğundan, ailenin temelini teşkil eden kadın; hanların, hakanların, cengâverlerin önünde saygıyla eğildikleri bir şeref abidesiydi. Kadın, erkeğin biricik yoldaşı ve çocuklarının anası olmak gibi önemli bir vazifeyle görevlendirilmişti.Onun güç ve ilham kaynağıydı.

Kadına şiddetin kökünde yatan, aile yapısını bozmaya yönelik yapılan çalışmalardır.

Günümüzde yaşanan kültürel deformasyon, toplumumuzu ayakta tutan temel değer olan aileyi yok etmek adına, ailenin kökü olan kadını da kurutmayı amaçlıyor…

Bugün, özellikle teknolojinin desteğiyle bu kültürel istila son sürat devem ediyor…

Zenginlik, tüketim, şaşaalı yaşam özendiriliyor, mahremiyet yok ediliyor…

İnsanlar ekonomik sıkıntılar ve çaresizlikler içinde toplumsal cinnet geçiriyor…

Eşlerin birbirlerine karşı saygıları, sorumlulukları, aile bağları gazeteler, dergiler, özellikle de televizyon dizileri vasıtası ile yok edilmeye çalışılıyor…

Ne yazık ki devlet de bir yandan bu istilaya önayak oluyor…

Eğitime her sene bir çomak sokuluyor, çeşitli teşviklerle bir anlamda kadınlar, istihdam alanından, sosyal yaşamdan ve karar mekanizmasından uzak bir birey haline getirilmeye çalışılıyor…

BİR HİKAYE

Eski zamanlarda yeni evli bir çift varmış.

Arkadaşları, yeni evli gence, bir çay sohbetinde:

-“Sen evleneli neredeyse bir sene oldu, ama maşallah sizin evden çıt çıkmıyor, siz hiç tartışmaz mısınız?” diye sorarlar.

“Hayır” diye cevaplar yeni evli genç ve ilave eder:

-“Akşam işten geldiğimde, kapı açılınca hanıma şöyle bir bakarım. Eğer hanım, eteğinin ucunu belinde topladıysa bilirim ki hanımın günü iyi geçmemiş ve havası yerinde değil.

Hiç ekmek, yemek sormadan usulca mutfağa süzülür, aceleyle birkaç lokma atıştırır ve ortalıktan toz olurum. Olur ya bazen de benim asabım bozuk olur. O zaman fesin püskülünü her zamankinin aksine soldan sarkıtırım.

O da bunu görür, asabi olduğumu anlar ve hiç sesini çıkarmaz, hemen yemeğimi, çayımı hazır eder. Etrafımda pervane gibi döner. Bu nedenle biz hiç kavga etmeyiz.

Dinleyenlerden biri:

-“Peki, birader, kapı açıldı, yenge eteğin ucunu belinde toplamış, sen de fesin püskülünü soldan sarkıtmışsın. İki taraf da asabi, o zaman ne olacak?” diye sormuş.

Ötekiler de “Hah! Şimdi ne olacak?” demiş.

Genç gülümsemiş;

-“Bundan kolay ne var, fesin püskülünü hafif bir fiskeyle soldan sağa atarım” demiş.