ABDÜLKADİR GEYLÂNİ’DEN ÖĞÜTLER (I)

18.12.2012 00:18:53

Ey İnsanlar!

Nefisleriniz ilâh olma iddiasında. Fakat sizin bundan haberiniz yok. Zira nefisleriniz, Hakk’a karşı büyükleniyor. Allah’ın murat ettiğinden gayrısını istiyor.

Nefisleriniz Allah’ı sevmiyor, Allah’ın ezelde takdir ettiği kader gelmeye ve vuku bulmaya başladığı zaman, olanlara boyun eğmiyor, sabredip tahammül göstermiyor. Kaderle çekişiyorsunuz. İslam’ın hakikatinden haberiz bile yok.

Senin kendisinden korktuğun veya kendisine güvenip ümit bağladığın, esas sebep olan Allah’ı tamamen unutarak, zararın da, faydanın da kendisinden geldiğini kabul ettiğin her şey, senin ilâhındır, mabudundur.

Fakat kısa bir süre sonra görürsün sen. Allah, kendisini bırakıp da güvendiğin ve bağlandığın ne varsa hepsini alır.

Ey dünyaya kulluk edenler!

Ey ahirete kulluk edenler!

Siz, Allah’ı da, dünyayı da, ahireti de bilmiyorsunuz. Kiminizin putu dünya. Kiminizin Putu ahiret. Kiminizinki insanlar, zevkler, nefsani arzular. Kiminizinki de övülme, halktan tasvip görme ve alkış toplama.

Kişi Allah’tan gayrı neye bağlandı ve neye gönül verdiyse, o onun putudur.

Bu zaman, ahir zamandır. Bu zamanda çoğu insanların mabudu, paradan ibarettir. Parayı kendine mabud edinmişsin, Rab edinmişsin. Paraya tapıyorsun. Senin putun para.

Dünyanın silahlı zorbalarına, zenginlerine, firavunlarına ve hükümdarlarına saygı gösterip Allah’ı unuttuğun ve O’na saygı göstermediğin takdirde, senin hakkındaki hüküm, putara tapanlar hakkındaki hüküm gibidir. Sen de putuna saygı gösterenlerden olursun.

Putlara kulluk etme. Onları yaratana kulluk et. İşte o zaman putlar sana boyun eğecektir.

Kendisinde Allah’tan başka bir şey bulunduğu müddetçe, senin kalbin için kurtuluş yoktur. Eğer sen, taşlar üzerinde Allah’a bin yıl secde etsen, değil mi ki kalbinle O’ndan başkasına yöneliyorsun, sana bu secdeler hiçbir fayda vermez.

Mevlâsından başkasını sever oldukça, o kalp için iyi bir akibet yoktur. Allah’tan başka her şeyi kalbinden yok etmedikçe, saadete eremez, bahtiyar olamazsın.

Eğer felah, kurtuluş istersen, Rabbine itaat konusunda nefsine muhalefet et, karşı gel. Eğer nefsin Allah’a itaate yönelirse, ona izin ver. Allah’a karşı günah işlemeye yönelirse muhalefet et, karşı koy.

Nefs, daima kötülüğe meyillidir. Bu onun fıtratıdır, yaratılışıdır, tabiatıdır. Nefsle bütün hallerde mücadele et uğraş. Nefsini yumuşat, erit. Zira o, eridiği ve serkeşliğini yitirdiği zaman, aklıselime ve kalbe teslim olur.

Sonra kalp, sırra, öze teslim olur. Öz de, İzzet ve Celâl sahibi Hakk’a teslim olur. Böylece hepsinin kaynağı, oraya dayanır.

Nefse asla genişlik verme, müsamaha gösterme. Onun isteklerine uyma. İşte o zaman felah bulur, kurtulursun. Onun yüzüne hiçbir zaman gülme.Bin sözünden ancak birtanesine cevap ver. Ta ki ahlâkça güzelleşinceye, sükunet buluncaya ve kani oluncaya kadara

Gam ve telaş sizlerden uzak olsun.

Huzur bulun, hayırla kalın efendim.