İNSANLAR, İNSANLIĞI UĞURLUYOR

17.08.2015 00:00:02

Didinir durur insan, bir yerlere gelmek için, bir şeyler yapmak için.

İyi bir yaşam, çocukların daha iyi bir hayata başlaması için. Tamam, bunlar olması gerekenler. Peki, çevre için, ülke için, insanlık için neler yapabiliyoruz?

Uzun saplı kaşıklarla yemek yiyen ve karnını doyuran dervişler vardır. Bencil ve kendini düşünenlerin aksine, bu dervişler davranışlarıyla hem kendi karnı doymuştur hem de karşısındakinin.

Zira onlar bilirler, her şey sonuçta hiçlik noktasına ulaşır. Mal mülk işe yaramaz; makam, kat, mevkiler biter ve giderken ötelere her şey Dünya’da kalır. İki, üç tahtanın desteklediği bir metrekarelik toprak olur yerin yurdun.

Hayırlı bir şeyler yaptıysa insan dualar ve Allah razı olsunlar eşliğinde bu yaşam içinde, ne mutlu ona. Kendini değil de insanlığı, çevresini, doğayı, yaşayan ve yaratılan tüm canlıları düşünerek onların iyiliğine yönelikse bu yaptıkları; işte o zaman bir şeyler var elinde götürebileceği.

Ya yapılmadıysa! Ya elinde insanlık namına bir şey yoksa! Yaşam sona eriyor er ya da geç. İşte o zaman kaybetmişlik noktasındasın, giderken götürdüklerine baktığında.

Günümüzde ise insanlık denilen bu değerli kavramın hızla yok olduğu görülüyor. Ne için? Niye bu kadar kin, hırs, öfke, bencillik, kan, gözyaşı, acı? Neden terör, sahtekârlık, dolandırıcılık, taciz, tecavüz ne arasan aldı başını hızla gidiyor?

İnsanlar, insanlığa el sallayıp uğurluyor adeta.

İnsanlar huzursuz, insanlar ürkek ve nereden nasıl bir tehlike geleceğini bilememenin paranoyası içinde yaşıyor. Daha çok huzursuz etmek adına, fısıltılar kulaktan kulağa yayılıyor asılsız da olsa, sanki gerçekmiş gibi.

“Bomba var, terör saldırısı olacakmış” gibi ve insanlar diken üzerinde yaşıyor. Sokağa çıkmaya korkuyor.

Geçenlerde basın olarak kahvaltıda bir araya geldiğimiz, Bolu Valimiz Aydın Baruş,un dediği gibi “Bolu ilimiz gerçekten bugün Türkiye’nin en huzurlu, en sakin ve vatandaşların birbiriyle karşılıklı anlayış çerçevesinde son derece olumlu, uyumlu bir ortamda yaşadığı şehirdir.”

Evet, biz şanslıyız. Ama ya ateş çemberinin içinde yaşayan diğer illerimiz ve orada ki insanlarımız. Onlarla birlikte aynı acı ve üzüntüyü bizler de burada hissediyor ve yaşıyoruz.

Dileğimiz; insanlar, insanlığı unutmasın. Bizim şehrimizde ki bu güzellik ve insanlık yurdumuzun her köşesinde yaşansın.

Sevgi ve saygılarımla…

Fatma Marmara