İŞTE O BÜYÜK SEVGİ

13.02.2012 00:00:01

İŞTE O BÜYÜK SEVGİ

13.02.2012

14 Şubat sevgililer Günü birçok ülkede kutlanan, daha çok kırmızı, pembe renkte güller ve kalplerden oluşan, hediyelerin sevilen kişiye, sevgiliye sunulduğu bir gündür.

Valentine ismindeki bir din adamının adına ilan edilen ve bayram olarak kutlanan bu özel gün, Roma Katolik Kilise’sinden gelme bir inanıştır. Bazı toplumlarda da "Aziz Valentin Günü" olarak bilinir. Valentine kelimesi, hoşlanılan kişi veya sevgili anlamlarında da kullanılmaktadır.

Aynı zamanda yunan mitolojisinde Gamelyon ayı olarak adlandırılan bu dönem Zeus ile Hera’nın kutsal evliliğine adanmıştır. Antik Yunan takvimine göre de ocak ayı ortası ile şubat ayı ortasını içine alan zaman dilimidir.

Parlement of Foules adlı kitaba göre, Fransa'da ve İngiltere'de 14 Şubat geleneksel olarak kuşların çiftleşme günü olarak ta bilinmektedir. Yine bu özelliğe bağlı olarak o bölgede yaşayan sevgililer birbirlerine güzel sözler yazan notlar vermekte ve bu notlarda birbirlerine Valentine diye hitap etmektedirler.

Sevgililer günü belirli nedenlere bağlı olarak doğmuş bile olsa, sevgi ve sevilenin hatırlanması, her günü içeren bir ömre yayılmıştır aslında.

Mevlana’nın dediği gibi

“iki can bir olunca benlik aradan çıkar, gönül sevgiliyi bulmuşsa, kuru dal bile çiçek açar”

Benliğin, bencilliğin yok olması işte bu gerçek sevginin doğması, oluşmasıdır. Tıpkı birbirini çok seven fakat bir türlü bu sevgiyi birbirine açamayan, Âşık ile Maşuk hikâyesi gibi. Âşık dayanamaz sonunda Maşuk’un kapısını çalar, içerden

-kim o diye seslenişi duyar ve Âşık

-ben geldim der. Maşuk da

-git buradan der. Âşık duyduğuna inanamaz büyük bir üzüntü ile dağlar ovalar aşar, bu aşk yüzünden ölecek hale gelir. Deli divaneye döner, sebebini düşünür durur. Bu arada günler aylar geçer, Âşık kendini tekrar Maşuk’un kapısında bulur ve

- kim o sorusunu duyar. Âşık cevap verir

-senim, sen geldin. Bunun üzerine Maşuk kapıyı açar

-gir içeri bir tanem der.

Sevgi iki kişinin birbirine karşı duyduğu yoğun duygu ve aşkla kalmayıp, birçok şekli ile de varoluştur. Anne babanın evladına, evladın anne babasına olan sevgisi... Kardeşin, kardeşe sevgisi, arkadaş ve dostlara duyulan sevgi… Bir hayvana, bir çiçeğe karşı olan sevgi gibi... Düşünüldüğünde hepsi farklı farklı , renk renk, şekil şekildir. Ama özde yürekten gelen, ruhta hissedilen sıcacık yoğun duygulardır. Renkleri farklı farklı da olsa bu sevgilerin birleşiminde, ötesinde, üstünde bir sevgi daha vardır ki işte bu bütün sevgilerin bir arada oluşu yükselişidir. O öyle bir sevgi ki, o Yaradan’a duyulan sevgi. Bir de karşılık beklemeyen, sınırları olmayan, sonsuz yüce bir sevgi, işte o da Yaradan’ın kullarına olan sevgisi.

Sevmek, sevilmek, sevildiğini bilmek ve bu duyguların hayatınızın her anında var olması, yoğun yaşanması dileği ile. Hep sevgi içinde kalın.

Sevgi ve saygılarımla..

Fatma Marmara