DÜŞÜNCENİN YOLU İNSANDAN GEÇER

22.03.2015 14:00:13

Sayın Okurlar;

Biz, insanları tahlil, inceleme veya araştırmayla ilgili bir kimse değiliz. Bu köşemizde bir gazeteciyiz ve köşe yazarıyız. Hepsi bu kadar. Dolayısıyla, konularımızla ilgili düşüncelerimizi, yorumlarımızı aklı başımızda yazmaya gayret sarf ederiz bunu da sayın okurlarımızla paylaşırız. Durum böyle olunca, yazımızın takdiri de çok sayın okurlardır. İnsanoğlu, dünyasında kendisine mana vermeye çalışan tek mahluktur. İnsan, mantıklı düşüncesi ve müspet çalışmalarıyla her şeyi aşabilen bir varlıktır. Bu aziz akıl ve onun ayrılmaz bir parçası olan düşünce de (konuşabilme, anlaşma, dostluk, birliktelik, huzur, güven, sevgi ve saygı gibi daha birçok konularda insan olabilmenin düşünce özellikleri vardır.) İnsan denilince akla, evvela ideal gelir. Düşünceleri kısır, hizmetleri sıfır, idraki, karakteri, seviyesi ve seciyesi tam takır adamın elbette ki seçimi, geçimi, birikimi, ilmi, irfanı velhasıl aydınlık bir yolu olur mu? Bilinmelidir ki, insan yüksek zekası ve hizmet aşkıyla yaşayan bir gayedir. Durum böyle olunca, insan bir vasıta değildir. Kimin atına binerse onun türküsünü söyleyen akıl, herhalde akıl değil çakıl taşıdır. Biraz dokunduğun zaman veya dalına basınca hoplayan düşüncenin, tüm aklını, çölün kum taneleri gibi incilerle bezeseler böyle bir aklın gübreden farkı yoktur. Kaldı ki görmek, anlamak, sormak, öğrenmek, incelemelerde bulunmak, geleceğe isabetle bakmak için, herhalde mutlaka bir tahsile de ihtiyaç yoktur. Normal zekâsıyla bir insan, iyiyi kötüyü birbirinden ayırabilecek düzeydedir. Şairimizin de ifade ettiği gibi insan insandır olmasa da bir pulu, eşek eşektir altında da olsa çulu.” Dolayısıyla, görünen köy kılavuz istemez, ateş yakar su boğar durum böyle olunca gaflet uykusuna dalanlara da günün birisinde bir Molla KASIM çıkar(daha evvel aklın neredeydi kardeşim diye sorar.)

Sayın Okurlar;

Bütün bunları göz önünde bulundurarak çok iyi düşünmek mecburiyeti vardır. Nitekim teşbih de hata olmazsa Topal eşekle oduna gidilmez, Her kuşun eti yenmez, ne olduğu belirsiz insanın koluna girilmez. Yani hokkabazla, cambazla çıkarsan yola, hiç şüphe yok ki başına gelir binbir türlü bela. NETİCE İTİBARI İLE, BU ÜLKE BU DEVLET BİZİMSE, ÖTE YANDAN GELECEK GÜNLERİMİZE KEMALİ EMNİYETLE BAKMAK İSTİYORSAK, MÜŞKÜLATLARI DA YENECEĞİMİZE İNANIYORSAK GİRMEDEN EVVEL ÇIKMAYI DÜŞÜNMEK, BU NEDENLE İSABETLİ KARARLAR VERMEK ZORUNDAYIZ. YANİ SON PİŞMANLIK NE ZAMAN FAYDA VERMİŞ Kİ BUNDAN SONRA VERSİN.