Dost

17.11.2014 00:00:02

Kah mutlu olduğunda sevincini, kah mutsuz olduğunda hüznünü paylaşan dostlar. İyi ki hayatımızda varlar diyoruz.

***

Dostluklar kazandık kalpler arası kurduğumuz köprülerle; hüznümüzü dindirdik, mutluluğumuzu çoğalttık. Hem de hiçbir çıkar gütmeden. Dönüp arkamıza baktık ki ‘‘çok şükür’’ diyebiliyoruz diyor. Ne mutlu böyle insanlara, ne mutlu insana insan olduğu için değer verenlere…

***

Kuşakların on yıllar periyodunda değişime uğradığı kabul görür. Yani 60’lar kuşağında -O on yıl boyunca doğanlarda- ‘‘İspanyol paça pantolonlar’’ , 80’ler kuşağında ‘‘Susam Sokağı’’ modaymış. 2000’lere de 00’lar denilemediği için 2000’ler veya milenyum kuşağı da deniliyor. 2010’lardan sonra da yine 10’lar, 20’ler kuşağı vs diye devam edecek.

***

Küçüklüğümü hatırlıyorum da öğlen araları için anneler çocuklarına ekmek arası bi’şeyler yapar, öğlenleri yenirdi. Birisi unuttu mu, diğeri ekmeğimden alır mısın demezdi. Çünkü demeden ekmeğini bölüp paylaşırdı. Yine o zaman park ve bahçelerde oynanan oyunlar hem bedenen hem de zihnen çocuklara çok şey katardı. Kafelere oturulduğunda muhabbetin dibine vurulur, kimse sosyal medyada fotoğraf falan paylaşamazdı. Çünkü kimse de telefon yoktu lise yıllarımıza kadar. Olsa da öyle akıllı telefon falan nerdeee…

Şimdilerde ise sosyal medya insanları beraberken bile muhabbetten alıkoymuş duruma gelmiş. Vah ki ne vah… Samimiyet, dostluk eski arkadaşlarda mevcut. Şimdiki gençlik ekmeğinin yerine feysbukta, orda, burda oyun canları paylaşıyor. Paylaşılan şeyler bile sanal. Falan arkadaşı feysbukta fotoğraf paylaşmış, o da beğenmemiş. Arkadaşlığını bitirmiş bu yüzden :)) Sahada değil sanalda oyunlar ile büyüyen çocuklar haliyle ‘’hımbıl’’ olarak büyüyor. Sabah 8-9 da çıkıp akşam ezanına kadar dışarıda oynayan çocuk görüyor musunuz? Hayır, tabiki. Buna sevinmeyin bence çok çok üzülün. Aynı saatler arasında sokakta değil de sanalda oynuyor çocuklar. Bilgisayar başında göz kırpmadan oyun oynuyor, sosyal medyada asosyalleşiyor. Hayali değil ha bu anlattıklarım. Etrafında bunu görmeyenler olabilir ama dikkatli bakarsanız bu örnekleri çokça görebilirsiniz.

***

Eski arkadaşlarla buluştuğumuzdaki muhabbette sadece eskileri yad etmeyi değil, tarif etmekte zorlandığım gönülden gelen bir içtenlik var. Eski dostlar eskidikçe güzelleşir. Ailenden sonra her zaman yanında görmek istersin. Öyle bir, iki kişi dedi diye vazgeçilmeyecek muhabbetkâr insanları hayatımızdan çıkarmamak ümidiyle…