KİŞİ REFİK-İNDEN AZAR

17.03.2014 00:00:00

Sayın Okurlar,

Refik kelimesi, Osmanlıcada arkadaş, yoldaş, ortak anlamına gelen bir sözcüktür. Halkımız arasında (Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim) deyimini, örnek olarak gösterebiliriz. KİŞİ, KENDİ İZZETİNİ KENDİ ARTTIRIR. NE OLDUĞU BELİRSİZ İNSANLARLA ÇIKARSAN YOLA, PEK TABİ BAŞINA DA GELECEKTİR BİN TÜRLÜ BELA. Bundan dolayıdır ki kişinin, kendi miktarını bilmesi gerekir.

Hak erenler, iyi bak, kendi miktarını bil,

Sendedir nüshai- i kübrâ, okumuşlarda değil.

M. Akif ERSOY

Bundan böyle, kişinin hürmeti de, zilleti de kendi elindedir. Bilinmelidir ki, KİŞİNİN VATANI ÖNCELİKLE İMANDIR. Bu nedenle, aziz aklını, yerinde, zamanında, konusunda kullanamayanların üstüne pislik yağar. İnsan, daima yüksek ahlakı ve dürüst karakteri ile anılır. Bir hakikat, yüz şüpheden evladır. İyi bir dostla, arkadaşla hayat, her an için bir fazilettir, onurdur ve şereftir. Yine bunun içindir ki, aslan tayfası, dünya kurulduğundan beri, çakalların ve uyuz itlerin ulumasına iltifat etmemiştir. ASLANLA GELEN TAŞA; ÇAKALLA, SANSARLA GEZENLER LEŞE KONARLAR. Arifler, bilgi insanlar, ilim, bilim, haysiyet yolunda nasıl birbirlerini arayıp buluyorlarsa, arkadan saldıran adi sokak köpekleri de birbirlerini bulur ve birbirlerini iyi tanırlar. İnsanda iki hal mevcuttur. Ya ister, ya istemez. Bir gül bahçesinden pis koku geliyorsa, kabahat gülde değil, bahçıvandadır. Arsızın koluna giren, şımarık olur. Kâfir de kâfirin aynasıdır. İnsan olabilmenin en önemli yolu, DÜŞÜNCEDEN GEÇER. Gerisi ettir, kemiktir, sinirdir. KOYUN; KENDİSİNİ GÖTÜRENİN KASAP OLDUĞUNU BİLSEYDİ, HİÇ ARKASINA DÜŞER MİYDİ? ELİNDEN BİR TUTAM OT YER MİYDİ, BİR YUDUM DA SU İÇER MİYDİ? İşte bunun için, girmeden evvel, çıkmayı düşünmek gerekir. İT İLE YATAN, BİTLE KALKAR. Adilerle düşüp kalkanlar da, kalite ne arar? Kendi durumunu bilmekten aciz (haşa yaratanını nereden bilecek?) Yılanlar, kırk yıl boyunca insanı görmeselerdi, meydanı boş bulsalardı, herhalde ben ejderhayım derdi.

Sayın Okurlar,

Erlik, doğruluk, gerçekçilik için, yeryüzünün, baştan başa göklere uzanan saltanatı; asil, vakur bir insanın, yere damlayan bir damla kanına değmez. İyilik tohumunu eken insan, huzur ve saadet harmanını elde eder. Dünyada kötü bir düşüncenin sahibine, uğruna iyilik çıkmamıştır. BİR DİLİM EKMEĞİ YİYİP, ONA ŞÜKREDİP, SESİNİ ÇIKARMAYAN KÖPEK, ŞÜKRETMESİNİ BİLMEYEN İNSANDAN, AHLAKÇA DAHA ÜSTÜNDÜR, DAHA DA ŞEREFLİDİR. Temennimiz odur ki yüce Allah, bir adamın yolunu, yolsuza düşürmesin.