ARSIZLIK, HER SERSERİNİN SIĞINAĞIDIR

30.11.2012 00:21:32

Sayın okurlar;

Gönüllerin, kalplerin, düşüncelerin ve duyguların dile getiren muhabbeti, evveliyatta, Evliya ve Peygamberlerden gelir. Dolayısıyla, her peygamber Salihdir, ama her Salih peygamber değildir. Hayat, mücadele, sorumluluk ve görev ister. Bütün çelişkiler, kutuplaşmalar, hırçınlıklar, insana ait olan güzel meziyetleri, bilmemekten veya uygulamamaktan kaynaklanır. Netice itibariye, anlamsız, çirkin, yakışıksız beyan ve tavırlar adaba yakışıyor mu? Bir de madalyonun tersinden bakalım. ZARİF, İNSANCIL, OLGUN, DOLGUN VEL HASIL KENDİNİ KONTROL EDEREK, ORTAYA ÇIKANLAR NE GÜZEL ÖRNEK SERGİLİYORLAR.

Sayın okurlar;

Her odunun kokusu dumanından bellidir. Kurnaz, akıllı ve arsız tilkinin pusuya düşürülüp başının kesilmesinin sebebi de derisi ve kürkü içindir. Arsızlık, şımarıklık, tabiri amiyane ile yüzün utanmamasıdır. KÖSELE YÜZ, AYIPLI SÖZ, KEM GÖZ, NEYİ VAR Kİ, NEYİNDEN UTANACAK. Salhanenin, arsız, yüzsüz, terbiyesiz köpekleri, sokaklar da gezerken, hiç utanıyorlar mı? Bütün mesele, iyi insan olmakta, iyi örnek olmakta değil mi? Nitekim milyonlarca yeni yetişen genç kuşaklar da bütün bu olumlu ve olumsuz, olayları izliyor. İKBAL, İKBAL SAHİBİNDEN İSTENİR. ARSIZIN UTANMASI OLMAZ Kİ KENDİSİNİ SORGUYA ÇEKSİN? Örneğin; iğnenin, iplikle bir münasebeti vardır. Ama iğne deliğinin, deveyle hiçbir münasebeti yoktur, olması da mümkün değildir. Şımarık kafa, kandiline yağ damlamadığı müddetçe, muhatabını devamlı hatalı görür. Bu da arsız düşüncesini şımarık yüzünü ve gönlünü rahatlatmak içindir. Arsızın yüzüne bir ton tükürsen nisan yağmuru zanneder, yüzünü de bir güzel sıvazlar. KİRLİLER, KİRLİLER İÇİNDİR. BUNDAN BÖYLE, ARSIZLARIN POTASINDA DA YÜZSÜZLER YER ALIR. Çirkine de çirkin eş dir, layığı da odur. ARSIZ, YALANCI VE YÜZSÜZ DİLENCİ, EKMEK İÇİN ALLAH DERKEN, TAKVA SAHİBİ KİŞİ CANDAN ALLAH DER. Her arsız ve yüzsüz, bugüne kadar söylediklerini bilseydi gözünün önünde, ne az, ne de çok kalırdı. İşte bunun içindir ki, aziz aklını doğrudan, güzel de ve iyide kullanan insan Allahın yanında daima azizdir. Özetle; her alçağın son sığınağı arsızlık, tilkinin de son sığınacağı yer kurnazlık olmuştur. Hiç demeyiz ki ARSIZLIĞA KARŞI ARSIZLIK, KURNAZLIĞA KARŞI KURNAZLIK DÜŞÜNMEK DÜNYANIN EN BÜYÜK APTALLIĞIDIR. GERÇEKLER NEREDE. GERÇEKLER ÖLDÜ MÜ?

Bütün bu düşüncelerim, okurlarımla sohbettir. Birkaç defada bu köşeden dile getirdim. Biz kimsenim akıl hocası değiliz. Bazen kendimize akıl veremiyoruz ki başkalarına verelim. AMA BİR ÖĞRETMEN, BİR İDARECİYE, BİR AKADEMİSYEN OLARAK, BİLDİKLERİMİZİ VE DOĞRULARI YAZMAK VE SÖYLEMEK DURUMUNDA OLDUĞU İNANIYORUM.

KÖŞEMDEN BİR GÜNCELLEME

(kararı siz verin)

KURSAK KAVURGASINI İSTER

Efendim;

Birinci hakareti kabul etmek, bilinmelidir ki, ikinciye mutlaka bir davetiye çıkarır. Şurası da bir gerçektir ki, insanlar çeşit çeşit, fen fendir. Yani; bir insanın, elbette ki bir anda nasıl tepki vereceği bilinmez. Ancak, denenmişi denemeye kalkmak, hırçına, sert düşünceye, her daim kibir laf etmenin de bir anlamı yoktur. Yazımızın başında da ifade ettik. KURSAK KAVURGASINI İSTER. Teşbihte hata olmazsa, merkebi ahıra alırken, buyurunuz dersen, şımarır, ya anırır, ya da çifte atar. Baştan iki sopa yeseydi bu hareketi yapmazdı. Kuru kaşık ağız yırtar. Kuru laf karın doyurmaz, kuru sofraya dua edilmez ve kuru boş torba ile at tutulmaz. Köpeği dünyanın suyu ile yıkasan, kendisini yine çamura atar. Yılana süt, kediye ciğer ikram edilmez. İşin aslını, özünü, gerçeğini bildikten sonra şer kuvvetlere karşı fazla tevazu isabetli bir düşünce ve hareketliliktir. Dedik ya, kursak kavurgasını ister.