KEDİ FARE İLE OYNAR AMA ASLANDA CİĞERİNİ PARÇALAR

21.11.2012 00:58:38

Sayın Okurlar;

KELİLE VE DİMME DE, BEYDABADA ( havyaları konuşturma sanatına çok yer verilir.) Bundan böyle, tatlı ve güzel bir üslupla hayvanlar, konuşma sanatı ile değerlendirilir. Bugün, köşemden, GÜÇ, KUVVET, HÂKİMİYET, ZAFİYET, İNSANİYET GİBİ ÖZELLİKLERDEN VE MÜNASEBETLERDEN SÖZ EDECEM.

Sayın Okurlar;

Kuvvet Hakkındır. Şair Tevfik Fikret’in dediği gibi ( hak kavinin, demek şeririndir.) En celi hikmet ezmeyen ezilir. Dolayısıyla, en büyük kuvvet Haktadır. Yeriz, içeriz sofralarda, 300 senedir ama kuvvetliyiz de desek unutulmasın ki, KUVVET, her daim, vurmak, kırmak, ezmek, en azından üzmek anlamında değildir. Güç ve kuvvet yerinde, zamanın da kaldı ki, muhatabına karşı kullanılırsa asaletli olur. Bir boksörün küçük bir çocuğa veya çolak bir insana vurmasının, güç ile ne ilgisi var? Bu işlem TAM BİR ADİLİK, TAM BİR SEVİYESİZLİK ÖRNEĞİDİR. Hayvanlara gelince; Onlar, insan gibi düşünmez. Düşünceleri sadece içgüdülerinden kaynaklanır. Nitekim, kedi fare ile oynar. Aslana pençe vurursan, bilesin ki ciğerini söker. Bütün bu işlemler, hayvanat alemin de, bir mantığın, müdrikenin, idrakin dışında ki iç güdü gösterileridir. Güçlü ve de ihtiraslı olan insanların, göz testisi, kaynak suyundan yarım kalır. SEDEF, KANAATKÂR OLMADIĞI MÜDDETÇE, İNCİ İLE DOLMAZ. EVVELA EDEPTE BAŞARI OLMAYI YÜCE ALLAHTAN DİLEYELİM. Yani; mühür, imza, yetki, makam, sıfat, unvan, Hakkı ve Hukukun içerisin de uygulanırsa bir değer kazanır. Günümüz de, görüyoruz, duyuyoruz, okuyoruz, nitekim şahitte oluyoruz. Bir yerde konuşanların, haddi hesabı yok. Çene açıldı mı, susmakta bilmiyor. Doğru ve güzel sözler baş tacı edilirken, binlerce yalaka, yalama, dalkavuk sözler neredeyse Zühre yıldızının üstüne çıkacak. Kısaca; Maşallah, akıl veren çok ama tatbikata gelince orta da hiç kimse yok. Sağlam, gerçek ve doğru kişiler, Allah nurlarının, parıltısın da yer alırlar. GERÇEK İNSANLIK, SAFA KÜPÜNDENDİR, ÇİRKİNLİKLERİ İSE CEFA KÜPÜNDENDİR. Cıbırlar, sahte altınlardan çok sevinir ama bunlar, darp hanede rezil rusva olur gider. Kısaca; mühür’ü, yetkiyi, sorumluluğu, görev anlayışını şükrederek Allah için kullananların yolu aydınlıktır. Cebirle, şiddetle, insanları sıkarak ve üzerek yürüyenlerin sonu ise, pek tabi karanlıktır. BAŞI GÖĞE ERSE DE SEVİYESİZ CAHİL YİNE SEVİYESİZDİR, YİNE CAHİLDİR. Bunun içindir ki (deliler, arsızlar, şımarıklar, arlanmaz.) Soyu, cinsi, asaleti ve terbiyesi yüksek olanlar arlanır. (utanır) Sözümüzü Hamamı zade İhsan’ın bir dörtlüğü ile bitirelim;

HANİ MEYDAN DA ESER, LAFLA DEĞİRMEN Mİ DÖNER

DEREDEN, KURBAĞALAR SES ÇIKARIR, VAK VAK İLE

BİZ DE YOK, FİKR-İ ALA, LAF ATARIZ SUBH-U MESA,

LEYLEĞİN, BAD-İ HEVA ÖMRÜ GEÇER, LAK LAK İLE

KÖŞEMDEN BİR GÜNCELEME

(kararı siz verin)

İKİ KUYU

Efendim;

İnsanoğlu, hayatın da iki cins kuyu eşermiş. Doğru, haysiyetli, insaniyetli inançlı insanlar, toprağın altından aziz suyu çıkarmak ve insanlara sunmak için. İkinci kuyuyu da şerler, şeytanlar, madrabazlar, insanları tuzağa düşürmek için eşerlermiş. Bu zavallı ve gaflet uykusunda olan geri zekâlı hainler, hiç bilmiyorlar ki bu eştikleri kuyu kendi kuyusudur. Bir gün gelir, hayasızca düşünmenin cezasını, tepesinin üstüne bu kuyuya çakılmakla görür. İşte bunun için, Marifet name adlı eserinde, İbrahim Hakkı Hazretleri GÖRELİM MEVLAM NE EYLER, NE EYLERSE DE GÜZEL EYLER diyor. Dünya da üç Aziz varmış. AKIL, SU VE ÖĞRETMEN. (MEVLANA) Ne diyelim eden bulur, inleyen ölür.