ŞÖYLEYMİŞ DE BÖYLEYMİŞ

23.04.2008 00:44:43 Sayın okurlar; Ülkemizdeki, bazı güzellikleri bir tarafa bırakırsak, laf ebeliği devam ediyor. Bu böyle nereye kadar gidecek? ( Bizim oğlan bina okur, döner döner yine okur) sözü ne güzel söylenmiş. Hani derler ya (Atı alan Üsküdar?ı çoktan geçmiş.) Siyaset, ticaret, münasebetler, arap saçına dönüyor. Neredeyse hukuka saygıyı da unutacağız. Meselenin altında iki önemli konu hala gündemi sürüklüyor. İNATLAŞMAK VE BOLCA LAF ÜRETMEK. Ülkedeki sıkıntıları görüyoruz, nahoş olayları hemen her gün televizyonlardan izliyoruz. Her şey ortada, gel gör ki suçu kimse üzerine almıyor. Suç samur kürkte olsa, kimse üzerine almazmış. Devamlı şöyleymiş de böyleymiş, MİŞ. MİŞ .MİŞ. Ancak Devletine, Milletine, Cumhuriyetine sahip çıkıp, hizmete devam edenleri de minnet daima hürmet ve saygıyla karşılarız. Yanlışlardan bıktık, usandık, gına geldik. Hasta ortada, tabipler de ortada. Peki: tedavisi nerede? Bildiği halde bilmemezlikten geliyor. Halk arasında buna ?tecahül-ü arifane? sanatı denir. Kadı Zade ne güzel söylemiş: ?Hab?ı gafletten uyan, ey Al- i Osman, bilmiş ol. Aç gözün, elden gider taht-ı Süleyman bilmiş ol.? Sayın okurlar; Kulağına kar suyu kaçan torikler, boğazda karaya vururlarmış. Gerçekler neyse herkesin bilmesinde fayda var. Kaçak polis, çocuk oyunlarını oynamanın zamanı çoktan geçti. Akıllı insanlar, akıllı akademisyenler elbette düşünüyor ama genellikle sonucun hiç de iyi olmadığını ifade ediyorlar. Nitekim dengeler gittikçe bozuluyor. Düşmanı dışta aramadan evvel içte aranması daha da önemlidir. Örneğin; kuş, tuzağı göremiyor, buğday tanesini görüyorsa, göz, denizi değil köpüğü görüyorsa, akıl da külün içinde ateşi hesap edemeyip, insanı çıplak ayakla yürütüyorsa akıbetine katlanır. Özetle; herkes çok lafla, süsüyle, püsüyle, cilasıyla, boyasıyla her işi bilseydi. Bütün palyoşçalar devrin Beyazıt?ı olurdu.