MODANIN ADI NE ZAMAN SOYTARILIK OLMUŞ

16.11.2011 20:21:34

Sayın okurlar;

Hani derler ya (İNSANLAR, KIYAFETLERİNE GÖRE KARŞIANIR, FİKİRLERİNE GÖRE YOLCU EDİLİRLER) Kıyafet mevzuu, bir başka anlamda, insanların şartlarına uygun giyim ve kuşamıdır. Bu da yöreye, örf adet ve törelere, eğitime, saniyen, zevk ve moda anlayışına göre değişiklikler gösterebilir. Biz, pek tabi, kimsenin zevkine, kuşamına karışacak birisi değiliz. Ancak, her yaşın, her başın, az veya çok bir giyimi kuşamı olacaktır. (Zamanımızda, bil hassa bazı gençlerin, hızmalı, çakmalı, boyalı, öte yandan (pantolonu düşük aleme gülüşük) hali ne kadar düşündürücü. Hele bu gençler birde, öğrenci olursa.) Dikkat ederseniz, ağır yongaları, yel kaldırmaz, asiller azmaz, balda kokmaz. Netice itibariyle, her ağaç kendi meyvesini verecektir. Bırakalım bunları da öze gelelim.

Sayın okurlar;

Sevgi oldukça sitemde olacaktır. Biz, sadece görünenlere hükmederiz, ancak sırları yüce Allah bilir. Dünyamızda, her geri zekalı, arıza dolu kafalar, akşamdan sonra daha da çok azarlarmış. Bunlarda, müspet bir düşünce olmadığı için, (anlamak, dinlemek gibi) onurlu kelimeler zaten semtlerine uğramamıştır. Bugüne kadar kötü, iyisini bilseydi, iyisini söylerdi ve de iyisini yapardı. Burada en önemli konu, bunların gelecekteki kuşaklara, ne dereceye kadar iyi veya kötü örnek olacaklarıdır. Üzüm üzüme baka baka kararır. ANA KONUMUZ BU. Bilinmelidir ki herkesin, çoluğu çocuğu var. Yeni yetişecek olan bu gençlerin, iyi şeylere layık olmaları icap ederken, kötü örnekleri niye görsünler? Soytarılara, divanelere, serserilere, yasak olmazmış.

SOYDUR ÇEKER, HUYDUR GEÇER. ASLANLA GEZENLER TAŞA, İTLE, ÇAKALLA GEZENLER İSE LEŞE KONARLAR. HER KIZ EVDE TANINIR, HER İPEKTE TEZGÂHINDA BELLİ OLUR. NE OLDUĞU BELİRSİZ İNSANLAR, GÜÇLÜ OLUNCA, HER NEDENSE HAKLI SUÇLU OLUYOR.

Ne olduğu belirsiz bu insanlara, öğüt ne zaman fayda vermiş ki, bundan sonra fayda versin. Dedik ya, aklı ihtirasının bir karış yukarısında. Asılsız her söz, sahibine yüz karası gelir. Hanım efendilik, bey efendilik, elbette ki, bir asalet, bir maya, bir cibilliyet meselesidir. Azgın itlerle uğraşanlar, neticede onun muhatap alırlar. Kendi başına buyruk, sadece, iki kanat bir kuyruktur. Kendi parmağı ile kendini ölçemeyen zavallı, eli nasıl ölçecek? Kılığını, kıyafetini, fikirlerini basitleştirenler, köpeklerin ve farelerin ziyaretçisi olur.

İLLER İÇİNDE, BU MESEL SÖYLENİR

AKILLI, EDEPSİZDEN EDEP ÖĞRENİR.

Bİ-EDEPTEN EYLE DOSTUM, TAHSİL-İ EDEP

( Hıfzi )