KİŞİ EVVELA KENDİNİ DENETLEMELİ

12.10.2011 00:00:06

Sayın okurlar;

Köşemden defaatle yazdım. Örneğin; kişi kurum veya kuruluş, bir yerde galip veya mağlup olmuş olabilir. Ancak, pek tabi mağlup, her yere düşen değildir. Yenilgiler olabilir, asıl mağlup yere düşüp de bir daha kalkmayandır. Bundan böyle, gerek başarıda, gerekse başarısızlıkta, ilk soru, bu işin bizatihi yetkilisine, sorumlusuna sorulmaz mı?

Nitekim (niçin oldu, neden oldu, niye böyle oldu, niye başarılı oldu veya niye başarılı olamadı?) bunlar uzar gider. Yani, ben birinci dereceden sorumluluğu üzerimden atacağım, kendime soru sormayacağım, meseleyi, bir başka yerde arayacağım. Teşhisi mükemmel olan bir doktorun, tedavisi de mükemmel olur.

Sözün özüne gelelim, yani zamanında düşünmeyeceğim, tartmayacağım, müzakerelerde bulunmayacağım, danışmanlarımla fikir teatisinde olmayacağım, her şey bittikten sonra, mağlubiyetimi başkalarında arayacağım. Burada ilk akla gelen soru, kişi evvela soruyu kendisine soracaktır. Haklılık veya haksızlık konusuna gelirsek bu daha başkadır. Zaten, hak deyince, akan sular durur ve insanoğlu hak tuttuğu yoldan ayrılmaz.

BİLİNMELİDİR Kİ, İŞİN ANASINI UYKU AĞLATIR. BEN ATARIM KEMİK DİYE, ELİN OĞLU ARİFTİR, ONU KAPAR, ÇÜNKÜ İÇİNDE İLİK VAR DİYE.

Herkesi tenzih ederek söylüyorum; öyle şekille aşırmayla, afakî düşüncelerle, ortaya çıkmak, bu güne kadar ne işe yaradı ki bundan sonra işe yarasın? Ben meseleyi tartmakta, anlamakta, yorumlamakta güçlük çekiyorsam, hatayı neden bir başkasında arayayım? Unutmayalım ki balın içinde zehir sunmak mümkündür. Aynayla, vicdanla, akılla adaletle, gönülle, kalbimizle, mantığımızla, müdrikemizle dargın mıyız?

Sayın Okurlar; her berber birbirine benzer de yine de başımız Allaha emanet ola.