EDEPLİ CAHİL,
EDEPSİZ CAHİL
06.10.2010 00:51:50
Sayın okurlar;
Edep, dinin üçte ikisidir derler.
Hayâyı da imana esas yapan Osman?dır. (Cevizi hafifliği, insanoğlunu
rezilliği bitirmiştir.) Herkesi tenzih etmek istiyorum. Aslı, edepsiz
olan cahille, edepli olan cahil arasında, elbette ki büyük fark
vardır. Bunun içindir ki, gerçekte kâmil insanlarla edepsiz cahiller
arasında bir fark vardır. Birisini frenleyebiliyorsun, diğeri başıboş
ve yularsızdır. Yani, olay bu kadar basit.
Sayın
okurlar;
Ben şahsen, okumasa da, bir
şeyler öğrenmese de, edepli cahilleri çok severim ve çok da sayarım.
Hayatım boyunca birlikte olduğum bu insanlardan, bir günden bir güne,
bir isabetsizliğe uğramadım. Edepli her cahil, konuşmasında,
kalkmasında, velhasıl her türlü hareket tarzında, kontrolü, seviyeyi
ve utanmayı, dolayısıyla, saygılı olmayı çok güzel biliyor.
Günümüzde, dikkat ederseniz ve televizyonlarda bazı sahnelere
bakarsanız, öyle tipler karşımıza çıkıyor ki, al birini vur ötekine.
Divan edebiyatımızın büyük şairi Nedim?in dediği gibi, bu
yaratıkların (KIZ MI, OĞLAN MI, KÂFİR Mİ OLDUKLARI BELLİ DEĞİL)
Beyanlarında hakarete varan ağır sözler, pek tabi dil perdesinin
astarının yırtıklığından kaynaklanıyor. Fazla söze gerek yok. Kendini
tanımayan, hâşâ, yaratanını nereden tanıyacak? Burada ifade etmek
istediğim ana konu şu: Bu türden çirkin görüntüler, çocuklarımıza,
yeni yetişen gençlerimize hiç mi hiç iyi sahneler olarak görünmüyor.
LAKLAKİ?YE, YOLDA GİDERKEN SORMUŞLAR. NEREYE GİDİYORSUN? LAKLAKİYE,
CEVAP VERİYOR: YUVAMA PİSLEDİM, BİR BAŞKA YERDE YUVA YAPACAĞIM DİYOR.
BUNUN ÜZERİNE KENDİSİNE ŞU CEVAP GELİYOR: O SENDE OLDUKÇA, DAHA ÇOK
YUVALARI PİSLETİRSİN.
Sayın
okurlar;
Her kim olursa olsun, zalim,
serseri ve de edepsizlerin gündüzleri cana kıyıp, geceleri ihya
etmesi, yani, ibadete sarılmasının ne anlamı var? Bu şekilde, gündüz
uyanık olmaktan çok, ona ecel uykusu daha iyi değil mi? Merhametsiz,
seviyesiz düşmana yakalandın mı, otur, gönlün için ağla. Ona, ne
hünerini anlatırsan anlat, bilinmelidir ki, seni de, beni de
yaralamak ve öldürmek için bin çeşit bahane bulacaktır. İsabetsiz
ağızlardan çıkan her isabetsiz söz, şer tayfalarında olur ve bunlar
birer tuzaktır. Edepli, seviyeli insan hangi makamın, hangi sıfatın,
hangi gücün, hangi saltanatın insanı olursa olsun, işini gücünü
dikkate alıyor, bütün hayatını muntazam planlara bağlıyor. Biliyor
ki, daha sonra, ah edip inlemenin, bir faydası yok. ÖNEMLİ OLAN,
YAZMAK, OKUMAK, CAHİL OLUP OLMAMAK MESELESİ DEĞİL. ÖNEMLİ OLAN, BİR
İNSAN OLARAK, GÖKKUBEDE HOŞ BİR SEDA BIRAKMAK DEĞİL Mİ?