İNSAN ÇARESİZ KALINCA
23.12.2009 00:27:19
Sayın Okurlar;İşsiz kalma tehlikesi
yaşayan Tekel işçisi kadınlar, Sayın Cumhurbaşkanı ve Sayın
Başbakanın eşine mektup göndererek ?Bizi sefalete mahkûm
ettirmeyiniz.? dediler.
Sayın
okurlar;
Olay, açlık olduğu zaman
konunun önemi de hassaslaşıyor. Allah hiç kimseyi aç ve susuz
bırakmasın. ?Acıkanlar ne yemez? Acıyanlar ne demez??. Nitekim aç
midenin kafasında akıl olmaz. İşsiz güçsüz açın gözü daima ekmek
teknesindedir. On üçüncü yüzyıldan günümüze kadar ?Aç it fırın
yıkar.? sözünü büyüklerimiz durup dururken söylemediler herhalde.
Acın, koynunda ekmek durmaz, kursağına da çörek dayanmaz. Kaldı ki
acın uykusu da gelmez. Halkımız arasında ?acından kimse ölmemiş?
dense de, gel gör ki acından ölenin mezarı da olmaz. Sözün kısası,
özü, Aç karınlar ne katık ne de uyku ister.
Pek tabi, bütün bu meseleler, hesap ve
kitap meselesidir. İşini bilmeyen kasabın (masat) elinde kalacaktır.
Yani midesi, açlıktan guruldarken başına nergis bağlayan, üstelik de
çocuğu doğurup cami kapısına, karakol merdivenlerine bırakan aciz,
cılız, kısır kafanın, açlıktan yakınması bir anlamda boştur. Şimdi,
meselemiz aslında bu değil. Asıl konu, işini gücünü kaybetmiş,
çaresizlik içerisindeki insana, el uzatılıp uzatılmaması meselesidir.
Burada, riayeti mecburi bir konu daha var. Vatandaş bizim, ancak
vatandaş çaresiz. Bunlara istesek de istemesek de eğilmek
durumundayız. Genel olarak ifade eydim ki, bir akıl velilerden
kaçarsa mantığını düşüncesini de bitirir. Kendisini her zaman ve
devamlı olarak iyi vasıflandıran kişiler, bir gün gelir iblisi ve
cini de güldürürler. Aklın yolu birdir. Her asil, her asalet zühd,
takva ve edeptendir. Özetle, bilerek veya bilmeden, açlığa, sefalete,
yokluğa velhasıl çaresizliğe düşün insanı terk etmek, yalnız bırakmak
dinimizde de ilmimizde de müşavere meclislerimizde de nerede
görülmüştür? Yani komşun aç, sen nasıl uyuyacaksın? Benlik, sertlik
insanın gözünden gönlüne, gönlünden kalbine, perde indirir. İmandan,
ihsandan, vicdandan uzak her beyinde, bir arıza vardır. Yine genel
olarak ifade eydim ki gözde, düşüncede, kalpte ve gönüllerde gaflet
kılıcı olduğu müddetçe, her cevher, göze yeşim taşı görünecektir.(Hz.
Mevlana) Zâtı memdûh olanın sıfata ihtiyâç yoktur. Unutmayalım ki
zaruret insana her şeyi yaptırır. Bu nedenle, zarurette teyemmüm
caizdir. Zenginler ölürse, mezarına süslü mermer taşları dikilir.
Züğürde de, çalıyı nişan ederler. Bir güzel ozanımızın dörtlüğü ile
yazımı bitiriyorum.
Çalı mıyım çalı
mıyım
Ben çalının dalı
mıyım
Eller erdi muradına
Ben bir bahtı karalıyım