İKİ AYAKLI ŞEYTANLAR
25.09.2009 00:40:49
Sayın
Okurlar;
Zamanımızda, şeytanlık, sadece
şeytanda kalmadı. İki ayaklı bazı insanlara da sıçradı. Öyle bir
sıçradı ki, azdırıyor, kızdırıyor bir anda da aklını başından alıp,
suyunu da ısıtarak sonunu getiriyor. ŞEYTAN AZAPTA GEREK DERLER.
Eziyeti Rıza niye çeksin? Şeytanlık, bir defa insana girmesin. Girdim
mi utanmayı, sıkılmayı yani insan olmanın özelliklerini tanımadığı
için, her türlü gayrimeşru yolu kendisine mubah görüyor. İŞTE SEL
FELAKETİ MANZARALARIDIR. İŞTE, DAHA EVVEL MEYDANA GELEN DEPREM
HADİSELERİNİN ÇİRKİN GÖRÜNTÜLERİDİR. İŞTE ORMAN YANGINLARI VE BUNLARI
FIRSAT BİLEN, saniyen, bunlara zaman zemin ve fırsat hazırlayan bir
sürü fırsat yoksulu iki ayaklı şeytanlar. Ancak, bu çıkarcı kapkaççı
ve parazit tayfa, neticede, kedinin fareyi yemesi gibi hepsini yutsa
da, kuyruğunu yine dışarıda bırakıyor. Netice de, bazı sonuçlar su
yüzüne çıkıp, bu şeytanları ele vermeye yetiyor. Bırakalım bütün
bunları, er geç ilahi adalet zaten tecelli ediyor. Bu utanmaz,
kapkaççı, iki ayaklı şeytanlar, gerçek şeytana Âlim Allah, çarığı
dahi ters giydirir. Bu şeytanlara ? Kül yer misin diye sor? hiç
utanmadan yağlısı var mı diye cevap verir. Netice itibari ile
alışmış. Alışmışta kudurmuştan beterdir. Bunların, yüzlerini görmeden
evvel, salâvat getirmek daha yeğdir. Dostluklarını gelince,
dostlukları, neticede darağacına ve zindana kadar uzanır. Aklı,
ihtirasının bir karış yukarısında olan bu iki ayaklı şeytanlarla
çelik çomak oynayanlar, çeliği bir gün gözüne saplar, sopayı da bir
gün sırtında bulur. Yüzleri kara, bu türlü yaratıklarla kim kabak
ekerse, hiç şüphesiz kabak başında patlar.
Sayın
Okurlar;
Utanmayanın oğlu kızı olmazmış. Kalplerin de, kurtlu,
akıllarında ( UTANMAZ YÜZ, TÜKENMEZ YÜZ) düşüncesi asla değişmez.
Eller ne derse desin ama bunlar hep kaymak yesin. İşleri güçleri
budur. Hiç demeyiz ki, ağlayanın malı gülene hayır etmez. Netice de,
nereden bakılırsa bakılsın, elinin kiri, yüzünün karası yine
kendisinde kalır. Hiç demezler ki, ( DAMGALANDIK, DAMGALI EŞEĞİ?DE
ÂLEM TANIR) Davasını bilmeyenlere, işte bunu için şahit olunmaz.
Yazımı Hamamı zade İhsan?ın bir dörtlüğü ile bitirmek istiyorum.
Muttasıl çarpışmadan olmuş, rakibân nâ- ümid
Yani her
yandan, kemik kavgası payansız gelir
Bir meseldir, söylenir daim,
ısırmaz it iti
Dinsizin, amma ki, hakkından da imansız
gelir.