SİYASİ TERBİYE-SİYASİ ÜSLÛP

24.12.2008 00:12:14

   Sayın Okurlar;

   Cumhuriyet Dönemi içerisinde ,son elli yıldır bir çok siyasinin ve bürokratın konuşmalarına yakınen şahit oldum.Bir kısmı ,büyük bir olgunluğun, tevazuun ve terbiyenin içinde kalırken,bazıları zamanla o kadar ileri gittiler ki dillerdeki lekeler bugün olmuş hala güncelliğini korur.

   Sayın Okurlar;

   Aziz Atatürk’ün, İsmet İnönü’nün,Erdal İnönü’nün ve çok saygın rahmetli Adnan Menderes’in konuşmalarındaki güzellik ve letafeti unutmamız mümkün değildir.Bu nedenle, milletin boş,kuru ve kısır laflara karınları tok.Tok olduğu gibi,itibar da göstermiyor.İnancım odur ki, her ölçüsüz ağız,dizginsiz düşünce,kaz gibi suya batarken,kargalarda o çirkin sesiyle ’’ben tavus kuşuyum’’ diye gak gak ötmeye devam ediyor.Cihanda,kâmil aklın sahipleri, daima ve her yerde muzaffer olmuşlardır.Bu örneklerin çoğunu insanlık alemi yıllarca yaşadı ve gördü.

   Dilinin perdesi, astarı olmayanlar, zahirende olsa, etrafına ayak uydurmaya da çalışsa, kalbi münafıkla beraberdir. Makul olanları, zaten akıl kabul etmiştir. Bunun içinde bir mucizeye hacet yoktur. Deneyimlerle, tecrübelerle geçmişi anmak, akıllılık sebebidir. Selamı, sabahı, saltanatı, sıfatı, unvanı, erkanı ne olursa olsun, kişi kendisini bilemiyorsa veya tanıma acizliğine düşüyorsa, o daima gafletin içindedir. Şeytan dahi böyle şer kimselerden uzak kalırken, bu türlü zavallılar, kendilerini dervişten saymayı da akıllarından çıkarmıyorlar. Havada ki sineği avlamaktan aciz BOHÇACI, gerçek avcıyla yola çıkmazsa elindeki tüfek gözünde patlayacaktır. İşte bunun içindir ki söz güherdir. Ağız, tüfek, dil de kurşundur.

   Cahiller,kâmile sen bilmen deyip,

   Anın için kaybettiler irfanı.(diyor Pir Sultan Abdal)

   Sayın Okurlar;

   Cehalet, hırs, hiddet insan oğlunu her türlü saadetten mahrum etmiştir. Konuştuğunu bilmeyen fakat meydanlara çıkıp laf üreten kimselerin savaş davuluna benzemesi bundandır. SESİ ÇOK ÇIKAR ÇÜNKÜ İÇİ BOŞTUR. Kalbi, sözü, beyni bir olmayan insanın, yüz tanede dili olsa, Mevlana, ona yine dilsiz diyor. İnsan topluluklarının gelişmesi her şeyden önce, dil ve konuşma güzelliğinin ikna edici gücüne bağlıdır. Bu arada şunu da ilave edelim ki, nezaketle dinlemesini bilenler, ülkeleri fet etmesini bilenlerden daha da büyüktürler. Özetle, konuşmanın, zamanını, zeminini, seviyesini, ölçüsünü, içeriğini bilmeyen, dinlemenin de zamanını bilmez. Konuşmak bir ihtiyaçtır ama saygı ile dinlemekte çok güzel bir sanattır. Kendisini bilen, tanıyan olgun ve dolgun insanlara ne mutlu.