( Bu mübarek ramazanın 19.gününde, yeniden düzenlediğim bu şiirimi, abiciğim dediğim, Rahmetli Yaşar Alacak Abime dualarımla sunarım.
Ahirete intikal eden geçmişlerimize de, dualarımızı birlikte sunalım efendim)
Merhaba abiciğim, hele şöyle bir otur karşıma,
Gözyaşlarımı silme, boş ver aksın onlar, sen aldırma,
Dinlemek istersen, ağlamamın nedenini anlatayım,
Beni yüreğiyle dinle, gözlerinle dokun, ihlâsınla anla
Birkaç yıl önce sevgili Yaşar ağabeyin evindeydik,
Ramazanın son iftarında gene sekiz kişiydik,
Bu sekiz adam her yıl ramazanın son gününde ,
Bizler birlikte olmayı adet haline getirmiştik.
O ramazanın son gününde, Yaşar ağabey nedense suskundu,
Hiç konuşmuyor, bir hurmanın üzerine çatalını bastırıyordu:
-Hayırdır Yaşar ağabey, yemiyor, konuşmuyor, suskunsun,
Daha orucunu açmadın, belli ki, bir şeye üzülüyorsun!
Diğer arkadaşlarım da o zaman fark etti bu durumu,
“Duygulandım” dedi, bu son arefe gününde, gözleri nedense doldu
Kimbilir oruç, bir daha kime nasip olur, derken dudakları titriyordu
O anda tabağına şükürle karışık, rahmani gözyaşları düşüyordu.
Yaşar ağabey, o iftardan birkaç ay sonra, hastalanarak vefat etti
Bir daha nasip olmayacak oruç ona, marifet gerçeği bilmek değil miydi?
O zaten hep ölçülü yaşadı, O en sevgiliyi hiç unutmadı,
Yalan dünyada, bir varmış bir yokmuşcasına, birYaşar abim vardı.
Yaşar ağabey dünyalıklara önem vermez, unutmazdı ölüm gerçeğini,
Allahüteala’ya hesap vereceğini bilirdi, sevmezdi başta kendi nefsini,
Kul hakkından çok korkardı, Rabbinin rızasına uygun yaşardı,
Rahmetli Yaşar abi, bu günlerini, öleceğini sağken zaten bilirdi.
Abiciğim, masal değildi anlattıkların, anlardın sen beni
Hiç ölmeyecek gibi, sorumsuz yaşadığımızı fark edebildik mi?
Dünyadayken, neden gönüllerimiz hep uykuda, oyunda, oynaşta
Abiciğim ihlâsla dinliyorsun,, hakikat sadece ve sadece Rabbin rızasında.
İşte böyle abi, Ayın onbeşi de geçti, her şey gibi zaman akıyor,
Kavuşuyoruz Ramazan Bayramına, her şey Yaşar Ağabeyi hatırlatıyor,
Ölüme nişanlıysak, düğün günümüz için çeyizler bu günden hazırlanıyor,
Esas vatanımızdır bizim ahiret, Allahütealâ’yı unutmamalıyız dünyada.
Günler uzun, havalar sıcak, gibi bahanelerle kendimizi kandırmayalım,
Esas ahiret yolumuz uzun, sıcak ve sıkıntılı, tesadüflere bırakmayalım,
Ehli sünnet alimleri asırlardır kıymetli eserlerini, bizlere ihlâsla yazdılar,
Bu hazır nadide nakil bilgileri, kanla canla hazırlayıp bize sundular.
İşte böyle, hatıralar gene canlandı, elden bir şey gelmiyor,
Babam da yıllar önce gitti, giden nedendir bir daha dönmüyor,
Masal zannettiğimiz bu dünyada, insan ansızın gelen ölümle uyanıyor,
Yaşar Abi, bekle beni, umulurki sevdiklerinle sana geleceğim,
Son nefeslik düğün günün, benim de aklımdan hiç gitmiyor.
****
Can baki değil beden kafesinde Döner Mevlasına son nefesinde
ADEM OGLU HZ.ADEMİN AKRABASI
Saygıdeğer Fuat Hocam Muhterem kardeşimize Allahtan rahmet diliyorum.Duygularıma tercüman olmuşsun.Allah sizden razı olsun.Kaleminize,yüreğinize sağlık.Hayırlı Ramazanlar.
Fuat hocam yazınızı sonuna kadar okudumYaşar bey adına hüzünlendim.Yalan dunyadayız.Gerçek dünyamıza göçmek belkı yarın belki yarındanda yakın.Saygılar hocam.Fatih Yüceerin akrabası.