NEFRET

10/03/2014 00:00

...

 

Sayın Okurlar;

Bu kelimenin aslı, Osmalıca’dır. Sözlük sayfa 816, birinci anlamı, ürküp, kaçma, ikinci anlamı ise, iğrenç bulup tiksinme anlamına geliyor.

Sayın Okurlar;

Halkımızın deyimi ile (nefret ettim) sözü, genel anlamda yukarıda da ifade ettiğim gibi, ürküp kaçma, iğrenç bulup tiksinme, uzak kalma, hatırlara getirmeme, dolayısıyla o konuyu bir defa daha görmemek ve yaşamamak gibi genişletilebilir. Bu düşünce nereden kaynaklanıyor? Genelde kişinin, maddi ve manevi yönden gelen sıkıntısından alın da, şahsi ve gizli yarattığı olaylardan gelebiliyor. Gerçekten de, bir insan herhangi birisinden ilgi alanındaki konusundan, velhasıl olayın görüntüsünden nefret duygusuna kapıldı mı, bir daha onu yaşamak ve aklına getirmemek için büyük çaba sarf ediyor.

 

Sayın Okurlar;

Akıllara gelirse, pek tabi mide bulantısı da yaratıyor. Biz yine genel düşüncelerimize ve yorumumuza gelelim. ARİFLERİN, HUZUR-U MARİFET, NEŞESİ MUHABBET, NURU DA HAKİKATTİR. BİR İNSANDA İYİLİK ÜMİDİ, KÖTÜLÜK KORKMASI OLMAZSA AKIL ONA TABİAT OLMAZ. BU NEDENLE, NEFRET DUYULAN İNSANLARI, GAFİLLERİ, KENDİ HALLERİNE BIRAKMAK GEREKİR. BUNLAR ANCAK O ZAMAN BELALARINI BULURLAR. İSTİSNA DA OLSA, PİŞMAN OLABİLİRLER.

Dünya da, nefret uyandıran kötü bir insanın uğruna bir defa olsun iyilik gelmemiştir. Bir gerçekte o dur ki, her insan, ihsana ve imana layık olamaz. Kimisi para ile kimisi de kulağını çekerek yola gelmişlerdir. NEFRET, NEFRETTİR VESSELAM. Nefreti biraz unutursan, nefreti yaratan insan biraz yol bulur, kedi misali yaklaşır, fırsatını buldu mu, güvercinlerini de yakalar. Nefreti yaratanlar, her kim olursa olsun, örs gibi katıdırlar. Bundan dolayıdır ki kafalarına bir gün çekici yerler. İşte buradan esinlenerek, halkımızın yerel ifadeleri ile (Cenab-ı Hak yüzünü bana göstermesin. Bir daha uğruma çıkarmasın, ne belası varsa Allah’ından bulsun. Bunlardan uzak olanlar, Allah’a yakın olurlar şeklinde konuşurlar.) Gerçektende, zamanımızda öyle kimselere, öyle olaylara rastlıyoruz ki, (NEFRET) dahi bunların yanında çok hafif kalıyor. Mükemmel insanlara gelince, onlardan iyilik, doğruluk, güzellik zaten eksik olmuyor. Bu bakımdan NEFRETTEN NEFRET, FAZİLETTEN ASİLET DOĞAR. NEFRET ETMİŞ, KALBİ MAHSUN, SEVGİSİ VE YAPTIKLARI AYAKALTINA ALINMIŞ KİMSENİN YANMIŞ TÜTÜNÜNÜN NEFERETİ YARATANI, ZAMANLA ÖYLE BİR YAKMIŞTIR Kİ, ATEŞ DAHİ ÜZERLİĞİ O NİSPETTE YAKAMAMIŞTIR.

 

Her nefretin potasında (zalimlik, hainlik, nankörlük adeta, kudurmuş bir köpek misali pusuda bekler) Nefretin kaynağında odaklanmış, nefret edilmiş insanı, bir numaralı ok atma şampiyonu da yapsan, bu adi gider gelir sonunda seni hedef tahtasına nişan yapar. Nefret, aslında uzun süre sabretmenin bir yerde patlaması halidir. Burada örneklerini vermeye kalksak, BUNLAR DEFTERE SIĞAR MI VE BU NEDENLE DE İNSAN OLMAK ÖYLE KOLAY MI?  

İlk yorum yapan siz olun!

İsim

Email

Yorum

 1250 karakter yazabilirsiniz