"Tam başarı için 15 yıl beklemek zorundayız"

26/02/2007 00:00

Bolu Mengen'de 1985'te doğup Ankara'da büyüyen Tuğba Karademir yıllardır ülkemizi uluslararası platformda temsil ediyor. 1995'te Türkiye'ye ilk Balkan şampiyonluğunu getiren yıldız sporcu patenciliğini geliştirebilmek için 1996'da ailesiyle birlikte Kanada'ya yerleşti. Kanada Milli Takımı'na seçilmesine rağmen o Türkiye'yi temsil etmeyi tercih etti. Ardından da 2005'te düzenlenen Avrupa Şampiyonası'nda serbest programda yarışan ilk Türk sporcusu oldu. Bunu 2006 Kış Olimpiyatları'nda buz pateni yarşmasının tek Türk sporcusu olma başarısı izledi. Yarışmalarda annesi Sabite Karademir'le birlikte tasarladığı kostümleri giyen Tuğba, tüm maddi olanaksızlıklara rağmen ideallerinin peşini bırakmıyor. Bir kez bileğini kıran, bir kez de belinden ciddi bir şekilde sakatlanan sporcumuz en büyük hayalinin Türkiye'nin yurtdışındaki imajını iyi yönde değiştirmek olduğunu söylüyor. Türkiye'de pek çok insan bu sporu TRT'deki yarışmaları izleyerek tanıdı. Siz nasıl ve nerede tanıştınız bu sporla? Ben de TRT'den seyrederdim, bir de o dönemlerde ("Katarina Witt, Fire on Ice"dı galiba) bir buz şovu vardı. Onun videosunu bulmak için anneme birkaç hafta sonu Ankara'da epey araştırma yaptırmıştım. Bulduktan sonra da aylarca her gün defalarca seyrettim. İşte tam o sırada Belpa'daki buz pisti açıldı ve ben de ilk kez buza çıkabildim. Daha 5-6 yaşlarındaydım. Hocam Timuçin Özbükücü bu işin Türkiye'de olmayacağını, yurtdışına gitmemiz gerektiğini anlatınca Kanada'ya taşındık. Ülkemizde buz patenine ilgiyi nasıl buluyorsunuz? Hiçbir şekilde yeterli değil! Başarılı bir sporcu ortaya çıkıp ilgi çekmeyince, basın bu kişinin haberlerini değerlendirmeyince halkın da o sporu tanıma şansı çok az. Geçen yıl bu dalda olimpiyatlara ilk defa katılan Türk sporcu oldum ve bir anda bütün ülke hiç tanımadığı, ilgilenmediği Kış Olimpiyatları'na ilgi gösterdi. Devlet de bu sporu desteklemeye başladı. Basının ve iş dünyasının da desteğiyle ülkemizde çok önemli yerlere gelebilecek bir dal. Yine de ülkemizde tam başarı için 15 yıl beklemek zorundayız. Yani kimse bir gecede mucizeler yaşanmasını beklememeli. Buz pateni sporcusu olmak için nasıl bir fiziğe sahip olmak gerekir? Estetik, esnek, atletik... Bu arada kulağın müziğe yatkın olması da büyük bir avantaj. Günde kaç saat çalışıyorsunuz? Yarışma takvimine göre değişiyor. Ortalama olarak günde üç saat buz üstünde çalışarak, 1,5 saat de kondisyonla geçiyor. Beslenmenize ne kadar dikkat ediyorsunuz? Kızartma kesinlikle yememeye çalışıyorum. Sıvı yağları yemeklere ve salatalara akıtmak yerine pompayla püskürterek asgaride tutmaya çalışıyorum. Diyetle alakası yok, çocukluğumdan beri et yemiyorum. "Her zaman yalnızsınız" Bu sporun en zor yönleri ne? Her bireysel spor gibi sizi destekleyecek bir takım arkadaşınız yok. Her zaman tek başınasınız. Çok uzun yıllar her gün bir iğne ucu kadar ilerleye ilerleye başarılan bir spor bu. Bir başka zor tarafı da somut ölçülere dayanan bir değerlendirme yönteminin olmayışı, yani hakemlerin yorumlarına açık oluşu. Yani bütün bu konuları aşıp buza çıksanız bile hâlâ başarılı olmanız garanti değil. "Buzda Dans" yarışmasını izleme fırsatını buldunuz mu? Türkiye'de olmayınca programı izleyemediğim gibi olan biteni fazla takip etme şansım olmuyor. Ama internetten gördüğüm kadarıyla, hem sevilen hem epey eleştirilen bir program. Ama bu program buz patenini birçok çocuğa, gence ve yaşlıya sevdirecekse katkısı olan herkese ben bir sporcu olarak teşekkür etmek isterim. Üstelik kısa süreli çalışmalardan sonra büyük bir cesaretle halkın ve kameraların karşısına çıkan bu ünlüleri de takdir etmek lazım. Türkiye'ye dönmeyi düşünüyor musunuz? Tabii ki. Ama şu an olmam gereken yer Kanada. Buraya geldikten sonra ekonomik mücadele içinde yıllarca tatil için bile olsa gidemedim ülkeme. Burnumda tütüyor. Hayalleriniz ve amaçlarınız neler? Benim başarmak istediğim iki şeyden biri, bu sporu Türkiye'de sevdirmek ve Türkiye'yi dünyada doğru bir imajla tanıtmak.

İlk yorum yapan siz olun!

İsim

Email

Yorum

 1250 karakter yazabilirsiniz