?Biz De Varız?

13/05/2010 00:00

AİBÜ Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Bölümü öğrencileri ve bir özürlü annesi olan Şeyda Ay, özürlülerin sorunları, bu sorunların giderilmesi ve onların topluma uyum sağlamalarını sağlamak için bir projeye imza attılar. Sosyal Proje Geliştirme Dersi Proje Ödevi olarak ders sorumlusu Doç. Dr. Cemal Avcı gözetiminde yapılan proje özürlü bireylerin toplumun bir parçası olarak, özürlü bireylere ve toplumun geri kalan kesimine kabul ettirmek. Öğrenciler ve Şeyda Ay projenin amacını şöyle açıklıyorlar: ?ilköğretim sınıflarına devam eden kaynaştırma öğrencilerinin genel durumlarını akranlarıyla karşılaştırarak incelemek, velilerinin özel eğitim hizmetleri ile ilgili memnuniyet durumlarını saptamak ve öğretmen adaylarının meslek yaşantılarında karşılaşabilecekleri kaynaştırma öğrencileri hakkında bilgi sahibi olmalarını sağlamaktır.? Yapılan çalışmaları ise; ?Bu çalışma özel eğitim gereksinim olan öğrenciler ve ailelerin bilgilerine başvurularak öğrencilerin durumları hakanda genel bilgi edinme için gerçekleştirilmiştir. Bu kapsamda öncelikli olarak Rehberlik Araştırma Merkezi ile görüşülerek özel eğitim öğrencileri için ne tür hizmetler verildiği anlaşılmaya çalışılmıştır. Daha sonra Bolu umut Işığı Derneği ile görüşülerek sivil toplum örgütleri boyutunda ne gibi çalışmaların yapılmaya çalışıldığı öğrenilmeye çalışılmıştır. Son olarak 18 özel eğitim öğrencisi velisine anket uygulaması yapılarak velilerin özel eğitim hizmetlerinden memnuniyet dereceleri öğrenilmeye çalışılmıştır. Bundan sonra ise uygulamaya dönük olarak bu öğrenciler için neler yapılabileceği saptanmaya çalışılmıştır. Özellikle ilköğretim kademesinde kaynaştırma ya da özel alt sınıflarında eğitim almakta olan bu öğrencilerimize bizlerin de birer Sosyal Bilgiler Öğretmeni olarak elimizden gelen yardımı bilinçli ve olumlu katkı getirecek şekilde yapmamız için de aşağıdaki öneriler sunulmuştur.? şeklinde sıraladılar. Öğrenciler ve Şeyda Ay özürlülerin yaşadığı sorunları genel hatları ile şu maddelerde ifade ettiler: 1. İnsanların bakışları rahatsız ediyor. 2. Acıma 3. Toplumun önyargısı: Özürlüleri muhtaç ve zavallı görüyorlar, insanlar özürlerin bir şeyleri başarabileceğine inanmıyorlar, kadın erkek ilişkileri açısından önyargıları var. 4. Toplumsal duyarsızlık ve toplumdan dışlanma: Duyarsızlık, dikkate almama ve yok sayma. 5. Aşağılama ve hor görme: Rencide edici sözler söyleme, küçümsenme, dalga geçiyorlar, hor görüyorlar. 6. İkinci sınıf yurttaş olarak bakılıyor. 7. Fazla korumacı davranıyorlar. 8. Fiziksel düzenlemeler yok. 9. Özür sürekli gündeme getiriliyor. 10. İnsanların tutumları ve davranışları farklı oluyor. 11. İnsanlar ya umursamazlar ya da üzerine çok düşülüyor. 12. İletişim sorunu ve güçlüğü. Özürlülerin çalışma alanlarında yaşadıkları sorunları ise şu ifadeler ile dile getirdiler: ?Eğitim, ulaşım, fiziksel çevre, sağlık, sosyal güvenlik gibi alanlarda yaşanılan fırsat eşitsizliklerinden kaynaklanmaktadır. Genel olarak zihinsel engelli çocuklar akademik alanlarda, (örneğin okuma, yazma, matematik gibi) zorluk yaşar, konuşma problemleri gösterir, dikkatini kısa süre toplayabilir, bilgiyi geri çağırma ve transfer etme problemleri yaşar ve bildikleri aklında ancak kısa bir süre için tutabilir. Bu nedenledir ki, eğitim programlarında bol tekrar önemlidir. Buna ek olarak sosyal beceri alanında zorluk yaşayabilir, örneğin insanlarla ilişki kurmak ve arkadaşlık edinmekte zorlanabilir. Bunun için de eğitim programlarında akademik becerilerine yer verilmesinin yanı sıra çocuğun sosyal becerilerinin geliştirilmesine yönelik programlara da yer verilmelidir. Zihin engelli çocukların eğitiminde farklı alanlardan uzmanların işbirliği içinde çalışmaları çok önemlidir. Son yıllarda ülkemizde zihinsel engelli çocukların bir kısmı kaynaştırma yoluyla eğitim almaktadırlar, başka bir deyişle normal yaşıtlarıyla birlikte aynı sınıfta eğitim görmektedirler. Bu çocukları başarılı bir şekilde normal eğitim ortamlarına dâhil etmek için bireylerin kişisel özellikleri ve ihtiyaçları dikkate alınarak bireysel eğitim programları hazırlanmalıdır. Eğitimlerinde ilgi duydukları ve yeteneklerinin elverdiği eğitim metotları kullanılmalıdır. Okulda kullanılacak olan bu eğitim yöntemleri aile ortamlarında desteklenmelidir. Okul ortamlarında öğrenilen bilgi ve becerilerin kalıcılığı anne ve babanın eğitim sürecine katılmasıyla olur. Bir Engelli İnsana Nasıl Davranmalıyız? (Genel birkaç öneri) 1.) Engelli bir insanın eli-kolu olmasa dahi, elinizi uzatarak selam vermeliyiz. Engelli kişi bize nasıl davranacağını bilir. 2.) Yardım etmeden önce yardım isteyip istemediğini sormalıyız. İstek olmadan yardım etmeye kalkmamalıyız. 3.) Kendimize göre yardım etmeye kalkmamalıyız. Engelli kişinin bizi yönlendirmesine fırsat vermeliyiz. 4.) Engelli kişi karşısında aşırı dikkatli olmaya kalkışmamalıyız. Diğer insanlarla nasıl konuşuyorsak, onlarla da öyle konuşmalıyız. Acıyarak yaklaşmayalım. Engelli insanlar sadece birtakım engellere sahip, mutsuz ya da hasta değillerdir. 5.) Kelimeleri dikkatle, vurgulayarak, yüksek sesle bağırıp çağırarak konuşmamalıyız. Bedensel engelli bir kişinin duyma sorunu yoktur. Tane tane konuşarak onun bir zekâ sorunu olduğunu ima eder tarzda konuşmamalıyız. 6.) Kibarlık yapacağım diye günlük konuşmanızın dışına çıkmamalıyız. Örneğin tekerlekli sandalyedeki engelliye, ?Nereye gidiyorsun?? ya da görme engelli birine, ?Görüşmek üzere? demenizin bir sakıncası yok. Projeye katkısı olanlar: Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Bölümü, Sosyal Proje Geliştirme Dersi Proje Ödevi, Ders Sorumlusu Doç. Dr. Cemal Avcı, Hazırlayanlar; Ebru Yalçın Kartallıoğlu, Saniye Seher Kuruoğlu, Mehmet Emin Erkmen, Sülbiye Özen, Fatih Seğmenoğlu, Zeynep Yavuz ve bir özürlü annesi olan Şeyda Ay.

İlk yorum yapan siz olun!

İsim

Email

Yorum

 1250 karakter yazabilirsiniz